آنچه باید درباره‌ی فضای ابری بدانید
منظور از ابر همان اینترنت است، زمانی که از آن برای انجام کارهایی استفاده می‌شود که پیش از آن به وسیله‌ی سخت‌افزار و نرم‌افزار محلی انجام می‌شد. منظور از محلی، بطور مثال، نسخه‌ی پشتیبانیست که از فایل‌هایتان روی یک هارد اکسترنال گرفته‌اید. اما اگر از یک سرویس آنلاین نظیر Mozy یا Carbonite استفاده کنید، در واقع از cloud-based backup بهره برده‌اید.
یک مثال دیگر: اگر از Outlook نصب شده بر روی سیستمتان برای خواندن ایمیل‌ها استفاده کنید، از اینترنت استفاده کرده‌اید اما از Cloud خیر. حالا اگر ایمیل‌هایتان را از طریق صفحه وب Outlook.com بخوانید، از Cloud استفاده کرده‌اید.
نرم‌افزارهای cloud-based شامل سرویس‌های storage/sync مثل Dropbox و جایگزین‌های مبتنی بر وب آفیس مثل Google Docs نمونه‌های مشهوری از این دست نرم‌افزارها هستند.
در اینگونه سرویس‌ها، نرم‌افزار و داده‌ها در یک یا چند سرور که مشخص نیست کجای دنیا قرار دارند، ذخیره می‌شود.
اما سرویس‌های ابری مشکلاتی هم به همراه دارند که مهم‌ترین آن‌ها سرعت است. به عنوان مثال، اکثر راه‌های انتقال داده‌ی محلی مثل ethernet،Wi-Fi و USB 2.0 سرعت بیشتری از اینترنت‌های خانگی دارند، به خصوص زمانی که بحث Upload در میان باشد. یک Backup که بر روی یک هارد اکسترنال چند دقیقه زمان می‌برد، در صورت استفاده از سرویس‌های ابری ممکن است چندین ساعت به طول بیانجامد.
چالش بعدی هزینه است. بسیاری از سرویس‌های ابری رایگان هستند، به شرطی که محدودیت‌های سرور را بپذیرید. برای نمونه، نسخه‌ی رایگان MozyHome حداکثر از 2گیگابایت دیتا Backup می‌گیرد. ارتقاء این مقدار به 125گیگابایت سالانه 120 دلار هزینه دارد. این درحالیست که یک هارد اکسترنال 1ترابایتی در مجموع بین 50 تا 80 دلار خرج روی دست شما می‌گذارد.
مهم‌تر از همه‌ی این‌ها شما باید نگران مسائل امنیتی و حریم شخصی خود باشید. همیشه باید احتمال دهید که شرکت ارائه دهنده‌ی سرویس، دولت یا هکرها می‌توانند به اطلاعاتتان دسترسی پیدا کنند، مگر اینکه همیشه اطلاعات را قبل از بارگذاری، رمزگذاری کرده باشید.