پس از ماه‌ها صبر و انتظار، اکنون شاهد شروعی جدید هستیم. بسیاری از ما مشتاق دیدن تغییرات ایجاد شده در Android 6.0 Marshmallow بودیم. نه فقط ویژگی‌های جدید، بلکه رفع اشکالات و بهبود وضعیت پایداری آن نسبت به Lollipop. اکنون وقت آن رسیده تا ببینیم این سیستم عامل تا چه حد کاربردی است.

تغییرات رابط کاربری

بیایید ابتدا از رابط کاربری شروع کنیم زیرا تغییرات زیادی نسبت به Lollipop انجام نگرفته است. تنظیمات صفحات اصلی مثل قبل بوده و می‌توانید به دلخواه خود صفحات جدیدی را اضافه کنید و همچنین Google Now نیز در سمت چپ صفحه قرار گرفته است. تنظیمات سریع به راحتی قابل دسترسی هستند و منوی تنظیمات نیز تغییر چندانی نسبت به قبل نداشته است. اگر با Lollipop آشنایی داشته باشید، به راحتی از قسمت تنظیمات سر در خواهید آورد.

در اینجا چند تغییر ایجاد شده قابل توجه‌تر از سایر تغییرات هستند. قسمت برنامه‌های منوی تنظیمات به منظور اصلاح سیستم جدید دسترسی برنامه‌ها که به زودی به آن خواهیم پرداخت، دچار تغییر شده است. تنظیمات نوتیفیکیشن‌های اولویت‌دار که باعث تحولی در Lollipop شده بود، اکنون به قسمت تنظیمات سریع تنزل درجه پیدا کرده است. تغییرات جزئی دیگر شامل نوار جستجوی رنگین‌تر گوگل، منوی جدید برنامه‌ها که به زودی در مورد آن بحث خواهیم کرد و قابلیت حذف کردن برنامه‌ها از طریق حرکت دادن میانبر آنها در صفحه‌ی اصلی می‌باشد.

همچنین تعداد زیادی انیمیشن جدید وجود دارد که به دلیل تعداد بالا، نمی‌توان آنها را لیست کرد. چند نمونه‌ی قابل توجه از این انیمیشن‌ها شامل انیمیشن‌های جدید جستجوی گوگل و مجموعه‌ای از انیمیشن‌های ساده به هنگام باز و بسته کردن منوی برنامه‌ها و خود برنامه‌ها می‌باشد. انتخاب متن نیز دچار نوسازی جزیی شده و اکنون جعبه‌ی کوچکی شامل کنترل‌های قبلی بر روی آن ظاهر می‌شود.

منوی جدید برنامه‌ها

یکی از تغییرات بزرگ در Marshmallow، منوی جدید برنامه‌های آن است. منوی افقی برنامه‌ها که از زمان Jelly Bean تاکنون استفاده می‌شد، حال جای خود را به منوی برنامه‌های عمودی داده است. این مورد امکان دسترسی سریع‌تر به برنامه‌ها را فراهم کرده و به اسکرول کردن افقی چندین صفحه برای پیدا کردن برنامه‌ای خاص، پایان می‌بخشد.

به علاوه شما می‌توانیداز طریق نوار اسکرول در سمت راست، به سرعت در میان برنامه‌ها بگردید و حرف اول هر بخش نشان داده می‌شود تا مشخص کند شما در کجای لیست قرار دارید. این مورد به شما برای یافتن سریع چیزی بسیار کمک می‌کند و شبیه به مکانیزم موجود در قسمت مخاطبین، بیشتر برنامه‌های موسیقی و هر برنامه‌ی دیگری که دارای لیستی طولانی است، عمل می‌کند.

احتمالاً برجسته‌ترین تغییر در این بخش، اضافه شدن نوار جستجوی برنامه‌ها در بالای صفحه است. با استفاده از این نوار، شما با تایپ سریع چند حرف می‌توانید برنامه‌ی مورد نظر خود را بیابید. این کار سریع‌ترین راه برای پیدا کردن برنامه‌ای در قعر منوی برنامه‌ها می‌باشد و به طور حتم ضمیمه‌ی مناسبی تلقی می‌شود.

Google Now on Tap

"Google Now on Tap" آخرین ویژگی بزرگ برای استفاده از Google Now می‌باشد. قاعدتاً این ویژگی به منظور در اختیار گذاشتن سریع‌تر اطلاعات نسبت به جستجوی آن در مرورگر تعبیه شده است. برای مثال اگر کسی نام مکانی را ذکر کرد، دیگر لازم نیست از برنامه‌ی پیام‌رسانی خارج شده، وارد مرورگر شده و آن را بیابید. به جای آن با فشار دادن دکمه‌ی خانه، Now on Tap ظاهر می‌شود تا همه‌ی اطلاعات مورد نیازتان در مورد آن مکان را در اختیارتان قرار دهد.

فعلاً این سرویس بگیر نگیر دارد. این موضوع به خاطر جدید بودن آن کاملاً قابل پیش‌بینی است و گوگل نیز همچنان در حال اضافه کردن کلیدواژه‌های قابل تشخیص به لیست چشمگیری است که Now on Tap می‌تواند استفاده کند. از این سرویس انتظار می‌رود با گذشت زمان وضعیت آن بهتر شود. حداقل تا وقتی که دستگاه‌های غیر Nexus از Marshmallow استفاده کنند. برای دسترسی به این ویژگی شما باید به تنظیمات Google Now مراجعه کنید و استفاده از آن بسیار راحت می‌باشد.

تب‌های سفارشی کروم

تب‌های سفارشی کروم چیزی است که خبرهای زیادی از زمان اعلام شدن آن در اوایل سال در Google I/O نشنیده‌ایم. ایده‌ی تب‌های سفارشی کروم بسیار ساده است و به سازندگان این امکان را می‌دهد تا مرورگر داخل برنامه‌ای بدون نیاز به ساختن مرورگری جدا داشته باشند. این کار در اصل یک تب مرورگر کروم در داخل برنامه باز می‌کند تا سازندگان بتوانند نیازهای برنامه‌ی خود را کنترل و شخصی‌سازی کرده و بدین ترتیب از ساختن مرورگرهای نصفه و نیمه و کند مانند Pinterest، Facebook، Twitter و غیره جلوگیری کنند.

متأسفانه مثال‌های زیادی در مورد این موضوع موجود نیست. Ars Technica مجبور بود برای پیش‌نمایش آن با استفاده از یک دموی Open Source، برنامه‌ای بسازد ولی حداقل توانستیم یک برنامه که از این ویژگی استفاده می‌کند را بیابیم. به طور کلی این ویژگی کاملاً متفاوت از مرورگرهای داخل برنامه‌ای دیگر نیست. جز اینکه، ویژگی‌های خاص کروم مانند Auto-complete، کوکی وبسایت‌های مختلف و هیستوری لاگین در اختیارتان خواهد بود تا مجبور نشوید همه‌ی آنها را از اول انجام دهید. این ویژگی هزاران بار بهتر از مرورگرهای سفارشی ساخته شده می‌باشد و امیدواریم از آن هر چه بیشتر استفاده شود.

شما به راحتی می‌توانید با جستجو در نوار ابزار، برنامه‌هایی را که از تب‌های سفارشی کروم استفاده می‌کنند و با علامت "Powered by Chrome" مشخص شده‌اند را بیابید.

اجازه‌ی دسترسی برنامه‌ها اکنون معنی‌دار هستند

داشتن کنترل بیشتر بر روی اجازه‌ی دسترسی برنامه‌ها، خواسته‌ی دیرینه‌ی بسیاری از کاربران بوده است. در Marshmallow به این نیاز پاسخ داده شده و سیستم جدید اجازه‌ی دسترسی، به طور کامل در آن اجرا شده است. اکنون شما بیش از هر زمان دیگری بر روی اجازه‌ی دسترسی برنامه‌ها کنترل دارید. با استفاده از آیکون چرخ دنده در قسمت بالا سمت راست در بخش برنامه‌های تنظیمات، می‌توانید ببینید که کدام یک از برنامه‌ها از اجازه‌ی دسترسی خاصی بر روی دستگاه شما استفاده می‌کنند.

در منوی تنظیمات می‌توانید به اجازه‌ی دسترسی برنامه‌ها نظارت داشته و موارد دلخواه خود را با توجه به نیاز خود روشن یا خاموش کنید. برای جلوگیری از بروز هر گونه مشکل احتمالی به هنگام خاموش کردن اجازه‌ی دسترسی خاص، سیستم داخلی گوگل برنامه‌ی انتخابی را با داده‌های مصنوعی تغذیه می‌کند تا مشکلی در استفاده از این برنامه به وجود نیاید. این بدین معناست که دیگر لازم نیست نگران قفل شدن یا به ریختن برنامه‌های اصلی و مهم به هنگام غیرفعال کردن اجازه‌ی دسترسی آنها باشید. با این حال توصیه نمی‌کنیم که اجازه‌های حیاتی مانند اجازه‌ی دسترسی دوربین در برنامه‌‌ی دوربین را خاموش کنید.

از دیگر ضمیمه‌ها می‌توان Pop upهایی را ذکر کرد که به هنگام تقاضای استفاده‌ی یک برنامه از اجازه‌ی دسترسی خاصی برای اولین بار ظاهر می‌شوند. یکی از مکررترین مثال‌ها، اجازه‌ی مکان یابی است که بیشتر برنامه‌های اندرویدی عاشق آن هستند. شما می‌توانید به هنگام ظهور چنین پیام‌هایی به این خواسته‌ها جواب مثبت داده یا آنها را لغو کنید. این یکی از نمونه‌های عالی ضمیمه‌های جدید است زیرا حتی به آنهایی که زیاد با تکنولوژی آشنایی ندارند نیز امکان درگیر شدن با اجازه‌ی برنامه‌های مختلف به صورت مرتب را فراهم می‌کند و بدین ترتیب می‌توانند در صورت لزوم چنین اجازه‌هایی را لغو کنند.

حالت چرت

حالت چرت یکی از ضمیمه‌های جدید در Marshmallow است که باعث بهبود زمان آماده به کار می‌شود. این کار بدین طریق انجام می‌شود که زمانی که تلفن برای مدتی خاموش می‌ماند، وارد حالت چرت شود. در این حالت تقریباً همه چیز نادید گرفته می‌شود و در حالتی از سکون قرار می‌گیرد. اسکرین‌شات‌ها و گزارشات نشان داده‌اند که این ضمیمه باعث روشن ماندن Nexus 5 به مدت چند روز و حتی یک هفته شده است.

متأسفانه چند ایراد به این حالت وارد است. این حالت تنها زمانی فعال می‌شود که گوشی به مدت کافی و طولانی خاموش باشد که فقط زمانی اتفاق می‌افتد که شما از آن دسته از افراد باشید که تلفن خود را هنگام کار چک نمی‌کنید. ایراد دیگر این است که اگر برنامه‌ها در اولویت باشند، در کار حالت چرت اختلال ایجاد می‌کنند. از آنجا که سازندگان تصمیم می‌گیرند که برنامه‌هایشان در حالت چرت جزو اولویت‌هاست یا نه، انتظار می‌رود که بیشتر برنامه‌ها به سادگی کاملاً این کاربرد نگهداری باتری را نادید بگیرند.

به هر حال این ضمیمه به طور کلی جالب است و امیدواریم این مورد گسترش یافته و یا در نسخه‌های بعدی اندروید تکمیل‌تر شود.

ولوم به حالت معمولی برگشته است

یکی از شکایت‌های نسبتاً مهم در مورد Lollipop، سیستم نوظهور اسلایدر ولوم آن بود. به جای روش مرسوم قبلی با حالت بیصدای آن، گوگل یک حالت اولویت که فقط بعضی از برنامه‌ها، بیشتر هشدارها، بتوانند نوتیفیکیشن بفرستند و یک حالت «مزاحم نشوید» که همه چیز از جمله هشدارها را بیصدا می‌کرد را اضافه کرد. مشکل این قضیه این بود که بایستی با کلی اطلاعات گوناگون در یک اسلایدر ولوم سر و کله زده می‌شد.

در Marshmallow، اسلایدر ولوم به حالت قبلی خود بازگشته است. پایین آوردن کامل ولوم وارد حالت ویبره می‌شود و با یک‌بار پایین آوردن دیگر ولوم وارد حالت اصلاح شده‌ی «مزاحم نشوید» شده که فقط به هشدارها اجازه‌ی تولید صدا را می‌دهد. حالت اولویت مذکور به قسمت تنظیمات سریع فرستاده شده است تا از آنجا بتوانید آن را تنظیم کنید. به نظر من این راه، بهترین نوع سازش بین روش قدیمی و روش Lollipop است. این مورد یک تغییر نامحسوس ولی خوشایند است.

ضربه زدن به آیکون موجود در سمت راست نوار اسلایدر ولوم همچنان به شما اجازه‌ی تغییر ولوم سیستم و رسانه را می‌دهد که ضمیمه‌ی اضافه شده در Android 5.1 Lollipop بود.

رابط کاربردی اثر انگشت، امکانات جدیدی به همراه دارد

یکی دیگر از رابط‌های کاربردی جالب‌تر که باید راه خود را در اکوسیستم اندروید باز کند، رابط کاربردی جدید اثر انگشت است. هنوز مصارف زیادی برای این مورد در دسترس نیست ولی شرایط تغییر خواهد کرد. دستگاه‌های جدید Nexus هر دو، اسکنر اثر انگشت را دارند که از آن می‌توان برای روشن کردن دستگاه یا باز کردن قفل صفحه استفاده کرد. شما همچنین می‌توانید برای پرداخت‌های اندرویدی از اسکنر اثر انگشت استفاده کنید.

شناخته شدن این ویژگی به دلیل جدید بودن، مدتی به طول خواهد انجامید. رابط کاربردی به تنهایی ظرفیت تلفیق کامل اثر انگشت را با اسکن کردن داخل-برنامه‌ای با چندین روش را برای سازندگان فراهم می‌کند. شما قادر خواهید بود تا از سیستم پرداخت اندروید استفاده کرده، خرید کنید و بسیاری از کارهای دیگر. فعلاً این ویژگی بسیار محدود است و باید دید در آینده برای استفاده از آن چه راه‌های خلاقانه‌ای اجرا می‌شود.

App Links

App Links یکی دیگر از ویژگی‌های معرفی شده در Google I/O است. توضیح دادن این ویژگی بسیار آسان است. آیا به یاد دارید به هنگام کلیک بر روی لینک خاصی یک صفحه ظاهر می‌شد و از شما می‌پرسید که از چه برنامه‌ای برای باز کردن لینک می‌خواهید استفاده کنید؟ هدف App Links این است که با قادر ساختن برنامه‌ها برای داشتن اختیار لینک‌های خود، این موضوع را هر چه بیشتر حل کند. برای مثال اگر بر روی لینکی مربوط به توییتر کلیک کنید، برنامه‌ی توییتر به جای پرسیدن از شما، به طور خودکار باز خواهد شد.

این مورد در زمان طولانی باعث صرفه‌جویی در وقت خواهد شد و به برنامه‌ها کمک خواهد کرد تا بر روی محتویات خود کنترل داشته باشند. این صفحه با وجود این تغییرات در بعضی اوقات باز خواهد شد. مثلاً اگر دو مرورگر نصب کرده باشید. در بیشتر موارد، برنامه‌ای که صاحب لینک است به صورت خودکار لینک را بررسی کرده و برنامه را باز خواهد کرد. این یک تغییر کوچک به حساب می‌آید ولی باعث تجربه‌ی یکپارچه بین اندروید و برنامه‌ها می‌شود.

نگاهی به بخش داخلی و دیگر تغییرات

تعداد بسیار زیادی از تغییرات و ضمیمه‌های کوچکتر دیگر وجود دارند که هر چند از لحاظ هدف و استفاده‌ی هر روزه جزئی هستند ولی قابل ذکر می‌باشند. بعضی از آنها را ذکر می‌کنیم:

• یک رابط کاربردی جدید که امکان انجام کارهای Google Now on Tap را به دیگر برنامه‌های کمکی می‌دهد. بنابراین شما می‌توانید از نرم‌افزاری مانند Hound استفاده کنید تا مانند Now on Tap، متن موجود در صفحه را برایتان بخواند. این کار به شما اجازه می‌دهد در صورت دلخواه از نرم‌افزارهای کمکی شخصی خود استفاده کنید.
• نسخه‌ی پشتیبان خودکار یک ضمیمه‌ی جدید در Marshmallow است که نسخه‌ی پشتیبان قبلی را بهبود بخشیده و باعث کارایی بالای اندروید می‌شود. با نسخه‌ی پشتیبان خودکار شما می‌توانید علاوه بر برنامه‌ها، از داده‌های خود در این برنامه‌ها نیز نسخه‌ی پشتیبان تعیه کنید. این بدین معناست که زمانی که این فایل را برمی‌گردانید، قادر خواهید بود به کار خود از همان محل قبلی ادامه دهید. این ویژگی نسبت به قبل بهبود یافته و تغییر خوشایندی است.
• حافظه‌ی قابل تعمیم به شما این امکان را می‌دهد تا یک SD کارت را وارد دستگاه کنید و از آن مانند حافظه‌ی داخلی بهره بگیرید. به این معنی که اگر 32 گیگابایت حافظه‌ی داخلی و یک SD کارت 32 گیگابایتی داشته باشید می‌توانید از طریق حافظه‌ی قابل تعمیم، حافظه‌ی داخلی 64 گیگابایتی داشته باشید. اگر SD کارت بسوزد یا برداشته شود، اخطارها و اتفاقات بدی روی می‌دهد ولی اگر دستگاهی با قابلیت خواندن کارت حافظه دارید، واقعاً این ویژگی قابل تأمل است.
• حالت آماده به کار برنامه، یکی از ویژگی‌هاییست که زیاد به چشم نمی‌آید. این ویژگی اساساً برنامه‌هایی را که استفاده نمی‌کنید را در حالت آماده‌باش قرار می‌دهد و به گونه‌ای آنها را رندر می‌کند تا نتوانند فعال مانده و از نیروی پردازش، داده و حافظه استفاده کنند. به یاد داشته باشید که این ویژگی فقط در نیروی باتری صادق است. وقتی دستگاه خود را به کابل وصل می‌کنید، این برنامه‌ها به حالت آزاد خود باز می‌گردند.
• اشتراک گذاری مستقیم، یک ویژگی به اشتراک گذاری جدید موجود در Marshmallow است. کاری که این ویژگی می‌کند این است که کسانی را که با آنها فایل‌هایی را به اشتراک می‌گذارید و برنامه‌هایی را که اشتراک گذاری را از طریق آنها انجام می‌دهید را به خاطر می‌سپارد. بعد از مدتی، افرادی را که می‌توانید به طور مستقیم با آنها اشتراک گذاری کنید و ابزاری را که برای این کار می‌توانید استفاده کنید را به شما یادآوری و توصیه می کند. این یک ویژگی نسبتاً جزیی است ولی اگر همیشه با همان افراد قبلی این کار را انجام می‌دهید، در زمانتان بسیار صرفه‌جویی خواهد کرد.
• بعضی از دستگاه‌های جدید مانند دستگاه‌های MIDI و Bluetooth Stylus به طور عام در اندروید پشتیبانی می‌شوند. انتظار می‌رود تا سری Galaxy Note از مورد دوم در سال آینده استفاده کند.
• اکنون یک میزان کننده‌ی رابط کاربری سیستم نیز داریم که می‌توان با نگه داشتن آیکون چرخ دنده در تنظیمات سریع به آن دسترسی یافت. این ویژگی به شما امکان می‌دهد تا تنظیمات سریع خود را سازمان‌دهی کنید، دکمه‌هایی را از بخش تنظیمات سریع حذف کنید و درصد باقیمانده‌ی باتری خود را در نوار وضعیت مشاهده کنید. این مورد آنقدرها هم پراستفاده نیست ولی فرد را سرگرم می‌کند. فقط به یاد داشته باشید که گاهی اوقات می‌تواند باعث اختلال در کار گوشی شود.

یقیناً، هزاران هزار بهسازی کوچک مانند رفع اشکالات، اصلاحیه‌های امنیتی و خیلی از چیزهای دیگر نیز انجام شده‌اند. اگر می‌خواهید در مورد آنها بیشتر بحث کنید، در قسمت نظرات، با ما در ارتباط باشید.

چیزهایی که باید اضافه می‌کردند یا بهتر انجام می‌شد

البته هیچ سیستم عاملی کامل نیست و Android 6.0 Marshmallow نیز نقص‌های مربوط به خود را دارد. بعضی از آنها شامل این موارد هستند:

• هنوز هم در بخش Recent apps، دکمه‌ی پاک کردن همه وجود ندارد. بدین معنا که شما هنوز هم باید به ترتیب یکی یکی آنها را حذف کنید. بر سر اینکه آیا این کار به درد می‌خورد یا نه، بحث‌ها ادامه دارد ولی دکمه‌ی پاک کردن همه، به نظر تغییری جزیی می‌باشد که باید وجود داشته باشد.
• متأسفانه حالت چرت مشکلاتی دارد. سازندگان بر روی این موضوع که آیا برنامه‌های آنها جزو اولویت‌هاست یا خیر، کنترل کامل دارند و تصور می‌شود اکثر سازندگان، برنامه‌های خود را جزو اولویت‌ها به شمار آورند. این موضوع باعث نادیده گرفتن فواید حالت چرت خواهد بود.
• در قسمت قفل صفحه، میانبر سمت چپی قبلاً صفحه‌ی شماره‌گیر بود. اکنون جستجوی صوتی جای آنها را گرفته است. قابل فهم است که گوگل می‌خواهد که کاربران بیشتر از جستجوی صوتی استفاده کنند ولی حذف کردن صفحه‌ی شماره‌گیری از قفل صفحه کار را دشوار می‌سازد.
• زمینه‌ی تیره از لیست زمینه‌ها حذف شده و باعث مأیوس شدن طرفداران زمینه‌ی تیره گردیده است.
• پشتیبانی از چندین پنجره به صورت همزمان به موقع در Marshmallow اعمال نشده است ولی گوگل در آینده‌ی بسیار نزدیک این قابلیت را فعال خواهد کرد. پشتیبانی ART در Kit Kat مثال خوبی برای این موضوع است. این قابلیت وجود دارد و شما نمی‌توانید آن را فعال کنید ولی به خوبی کار نمی‌کند.
• بسیاری از بهسازی‌های امنیتی گوگل در دستگاه‌های با بدنه‌ی DEM کار نمی‌کنند. گزارش‌ها حاکی از آن است که گوگل می‌خواهد به صورت ماهانه، پچ‌های امنیتی را روانه‌ی بازار کند و بخش‌هایی در سیستم عامل نشانگر این موضوع‌اند. همان طور که می‌توان حدس زد، این پچ‌های ماهیانه اگر هم به دستگاه‌ها برسند، مدت بسیار زیادی طول خواهند کشید.

جمع بندی

به طور کلی Marshmallow نسبت به Lollipop قدم بزرگتری رو به جلو محسوب می‌شود. تغییرات زیادی در رابط کاربری ایجاد نشده است ولی نمی‌توان هر ساله منتظر تغییرات اساسی در طراحی بود و به نظر غیرمنطقی است. در قسمت داخلی، گوگل بسیاری از ضعف‌ها و شکایاتی که در مورد Lollipop وجود داشت را حل کرده و ویژگی‌های جدید منحصر به فرد و کاربردی را اضافه کرده است. آیا این یک دستگاه کامل است؟ البته که نه ولی نسبت به Lollipop به کامل شدن نزدیک‌تر است. اگر با ما موافق یا مخالف هستید، در قسمت نظرات ما را در جریان بگذارید.

منبع